هر جرمی جهت تحقق نیازمند داشتن سه رکن است که این سه رکن شامل: عنصر قانونی، عنصر روانی و عنصر مادی است. هر کدام از این ارکان اگر به صورت کامل و با شرایط آن فراهم نشود جرم هم تبعا ثابت نمی شود. رکن مهم و قابل توجه، عنصر روانی است که در حدود شرعی حتماً مورد توجه قرار گیرد. مستی عرفا به حالتی گفته می شود که با نوشیدن مایعات سکرآوری همانند شراب در انسان به وجود می آید. در مواردی، مستی می تواند مانع مسوولیت کیفری افراد شود که مواد سکر آور سالب اراده و سبب فقدان قوه تمییز فرد شود. به این نکته همواره باید توجه داشت که مستی با شرایطی ایجاد می شود، تنها مانع مسوولیت کیفری مست خواهد شد و تأثیربر مسولیت مدنی نخواهد داشت. برخی ازعلما این نظر را دارند قتل در هنگام مستی رافع مسئولیت کیفری نیست و برخی قتل در حال مستی را با دو شرط مستوجب قصاص نمی دانند 1-مست، به کلی مسلوب الاراده شده باشد 2- خود را برای ارتکاب قتل مست نکرده باشد، اما قانون مجازات اسلامی با نظر فقهای گروه دوم متفق القول است همچنین بر این امر تأکید دارد؛ قتل در هنگام مستی با دو شرط ذکر شده مستوجب قصاص نمی شود. در این راستا، شیوه ی تحقیق به صورت تحلیلی -توصیفی است که با استفاده از روش پژوهش کتابخانه ای و فیش برداری انجام شده است و نشان می دهد قتل در هنگام مستی موجب قصاص است یا خیر؟ . نتایج پژوهش حاکی از آن است از منظرفقهای اسلامی اگر مست، به قصد انجام قتل مست شده باشد قتل عمد انجام داده و قصاص می شود، اما اگر با این قصد نباشد قتل غیر عمد است و باید دیه بپردازد. همچنین در قانون مجازات اسلامی؛ قتل در حال مستی موجب قصاص است مگر این که ثابت شود شخص در اثر مستی به کلی مسلوب الاختیار و قصد از او سلب شده و قبلاً برای چنین عملی مست نکرده باشد.
