سابقه و هدف: ژربرا یکی از مهمترین گل های بریدنی در صنعت گلکاری بوده و ارزش اقتصادی بالایی دارد. از عمده ترین مشکلات توسعه صادرات گل ژربرا، ضایعات زیاد و عمر کم گلجای به دلیل به هم خوردن روابط آبی شاخه گل در اثر رشد و افزایش جمعیت میکروبی محلول گلجای می باشد. در طول دهه اخیر اطلاعات عموم مردم در مورد اثرات جانبی مواد شیمیایی مورد استفاده در کشاورزی افزایش یافته و تحقیقات زبادی جهت یافتن روش ها یا مواد جایگزین به منظور حفظ کیفیت و افزایش عمر گلجای گل ها صورت گرفته است. مواد و روش ها: در این پژوهش اثر اسانس های زنیان، اسطوخودوس، اکالیپتوس با غلظت های 15 و 30 میکرولیتر در لیتر و نانوذرات نقره با غلظت های 40 و 80 میکرولیتر در لیتر به صورت تیمار پیوسته بر جذب محلول گلجای، شاخص پایداری غشاء ساقه و گلبرگ ها، درصد پژمردگی گلبرگ ها، جمعیت میکروبی محل برش ساقه و عمر گلجای گل بریدنی ژربرا رقم پینک پاور بررسی شد. آزمایش به صورت فاکتوریل (عامل اول تیمارها و عامل دوم زمان نمونه برداری) در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار و هر تکرار شامل 4 شاخه گل صورت گرفت. یافته ها: تیمارهای مختلف اسانس های گیاهی و نانوذرات نقره بر صفاتی مانند وزن تر نسبی شاخه گل، تغییرات قطر ساقه در زیر طبق گل و پایین ساقه و نیز نشت یونی گلبرگ ها اثر بارزی نداشتند اما صفاتی مانند میزان جذب گلجای، پایداری غشاء یاخته ای، نشت یونی ساقه، جمعیت باکتریایی انتهای ساقه، درصد پژمردگی گلبرگ ها و عمر گلجای به طور معنی داری تحت تاثیر قرار گرفتند. اسانس زنیان در غلظت 15 میکرولیتر در لیتر با افزایش جذب محلول گلجای، کاهش نشت یونی انتهای ساقه، کاهش جمعیت باکتریایی و نیز کاهش درصد پژمردگی گلبرگ ها، سبب افزایش عمر گلجای ژربرا شد. بیشترین عمر گلجای (11 روز) مربوط به تیمار 15 میکرولیتر در لیتر زنیان بود که تفاوت آن با دو غلظت نانوذرات نقره معنی دار نبود. نتیجه گیری: به طور کلی اسانس زنیان و نانوذرات نقره به کار رفته در این پژوهش، سبب بهبود عمر گلجای گل بریدنی ژربرا شدند. ولی با توجه به شرایط بهتر برخی از صفات اندازه گیری شده در استفاده از اسانس زنیان در مقایسه با نانوذرات نقره و نیز اثرات مضر زیست محیطی نانوذرات نقره، می توان استفاده از اسانس زنیان به غلظت 15 میکرولیتر در لیتر برای افزایش عمر گلجای ژربرا توصیه نمود. اگرچه لازم است
