ژربرا (Gerbera jamesonii)یکی از مهمترین گل های شاخه بریده در صنعت گلکاری بوده و ارزش اقتصادی بالایی دارد. از عمده ترین مشکلات توسعه صادرات آن، ضایعات زیاد و عمر کم پس از برداشت به دلیل به هم خوردن روابط آبی شاخه گل در اثر رشد و افزایش جمعیت میکروبی محلول نگه دارنده می باشد. مواد شیمیایی زیادی تجمع میکروبی را در محلول گلجایی کاهش می دهند و به همین دلیل سبب افزایش عمر پس از برداشت گل ها می شوند. به خاطر اثرات مضر مواد شیمیایی، در این پژوهش اثر اسانس های زنیان، اسطوخودوس، اکالیپتوس با غلظت های 15 و 30 میکرولیتر در لیتر و نانو ذرات نقره با غلظت های 4/0 و 8/0درصد بر میزان جذب محلول گلجایی، شاخص پایداری غشاء ساقه و گلبرگ ها، درصد پژمردگی گلبرگ ها، جمعیت میکروبی محل برش ساقه و عمر پس از برداشت گل ژربرا رقم پینک پاور بررسی شد. نتایج نشان داد اسانس های گیاهی اثرات متفاوتی بر صفات مورد اندازه گیری دارند. اسانس زنیان به غلظت 15 میکرولیتر در لیتر و هر دو تیمار نانوذرات نقره با کاهش جمعیت باکتریایی و نشت یونی و نیز با افزایش جذب محلول نگه دارنده سبب کاهش درصد پژمردگی گلبرگ ها و در نتیجه سبب افزایش عمر پس از برداشت ژربرا شدند. بیشترین عمر گلجایی (11 روز) در تیمار 15 میکرولیتر در لیتر زنیان به دست آمد که تفاوت آن با دو غلظت نانوذرات نقره معنی دار نبود. به طور کلی اسانسهای گیاهی و نانو ذرات نقره به کار رفته در این پژوهش، توانایی تاخیر در پیری گل شاخه بریده ژربرا را داشتند. استفاده از 1-MCP به همراه تیمار اسانس 15 میکرولیتر در لیتر زنیان و 8/0 درصد نانونقره بیشترین اثر را بر کاهش پژمردگی و افزایش ماندگاری گل ژربرا داشت که به عنوان تیمار کاربردی پیشنهاد می گردد.
