پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر هوش هیجانی و تاب آوری بر تمایل فروشندگان به ترک خدمت با نقش میانجی خستگی عاطفی و تعارض کار – خانواده صورت گرفته است. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ روش پژوهش توصیفی – همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل فروشندگان 58 شرکت صنعتی فعال در عرصه تولید مواد غذایی در استان کرمانشاه بوده که از میان آنها 215 نفر انتخاب شدند. داده ها به کمک پرسشنامه گردآوری شدند و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی، تحلیل عاملی تأییدی و مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شده است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که هوش هیجانی فروشندگان به طور مستقیم و غیرمستقیم (از طریق خستگی عاطفی و تعارض کار – خانواده) بر تمایل به ترک خدمت آنها تأثیر منفی و معناداری دارد و تأثیر مستقیم هوش هیجانی فروشندگان بر تمایل به ترک خدمت آنها بیشتر از تأثیر غیرمستقیم آن بوده است. همچنین تاب آوری فروشندگان به طور مستقیم و غیرمستقیم (از طریق خستگی عاطفی) نیز بر تمایل به ترک خدمت آنها تأثیر منفی و معناداری دارد و تأثیر مستقیم تاب آوری فروشندگان بر تمایل به ترک خدمت آنها بیشتر از تأثیر غیرمستقیم آن بوده است. نتایج پژوهش نیز نشان می دهد که تعارض کار – خانواده فروشندگان تأثیر مثبت و معناداری بر خستگی عاطفی آنها دارد و خستگی عاطفی فروشندگان تأثیر مثبت و معناداری بر تمایل به ترک خدمت آنها دارد.
