تحقیق حاضر،چگونگی تلاش ترویج سرمایه گذاری کشورهای میزبان بوسیله آژانس های ترویج سرمایه گذاری برای جلب توجه سرمایه گذاری مستقیم خارجی را مطالعه می کند،تا با شناخت از نحوه فعالیت وسیاست گذاری های آنها،اطلاعات باارزشی برای تصمیم گیرندگان امور اقتصادی، که درحال رشدوتوسعه می باشندونیازمند به امرسرمایه گذاری های اقتصادی هستند، فراهم نماید.این تحقیق ازنوع پژوهش های ثانویه وبه شیوه تحلیلی- تطبیقی و با استفاده ازمنابع اسنادی منتشرشده وبررسی پیمایشی با جامعه آماری افرادصاحب نظر و مسئول در68کشور(توسعه و در حال توسعه)دنیا ، انجام شده است.در بررسی تطبیقی کشور سنگاپور بنا به دلایل مستند به عنوان نماینده کشور های توسعه یافته و ایران به عنوان نماینده کشورهای درحال توسعه، مقایسه و ازمجموعه ای از تحلیل های مسیر با مدل آموس4 جهت تحلیل اطلاعات استفاده شده است.نتایج تحقیق نشان میدهدکه ترویج افزایش سرمایه گذاری میتواندابزاری برای جذب سرمایه گذاری های مستقیم خارجی وتاثیرواسطه هایی باشد،که تصمیم گیرندگان FDIرا باعواملی نظیر؛ اندازه و رشد بازار و هزینه پایین کارگرهماهنگ میکند، IPA میتواند بیشتر از هرعامل واسطه ای ،بین محیط FDI کشور میزبان وجریانات داخلی FDIباشد. ترویج IPA تاثیرمثبتی برجذبFDIدارد.بعلاوه مقایسه نمونه های کشورنشان میدهدکه تناسب مدل آماری در OECDبهتر از غیر OECDاست.
