نقش بازاریابی درونی در روابط رضایتمندی کارکنان به صورت تجربی بررسی شده است. بیش از 200 تحقیق در زمینه بازاریابی درونی انجام شده و تعداد کمی از تحقیقات در مورد نقش کارکنان در پس زمینه های فرهنگی است. به دنبال شکاف موجود در ادبیات، این پژوهش قصد دارد که اثر تعدیل گر تجانس فرهنگی را بر عملیات بازاریابی درونی و روابط رضایتمندی کارکنان از لحاظ فرهنگی در محیط کار بررسی کند؟ هدف از این پژوهش، بررسی رابطه بازاریابی درونی و رضایتمندی کارکنان با توجه به نقش تعدیل گر تجانس فرهنگی است. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی بوده و از لحاظ استراتژی از نوع پژوهش های کمی و به روش توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری آن، کارکنان حوزه گردشگری در میان کردهای عراقی، ایرانی و ترکیه می باشند که به روش نمونه گیری طبقه ای و در دسترس، نمونه ای 338 نفری از میان آن ها انتخاب شد. جمع آوری اطلاعات به دو روش کتابخانه ای و میدانی (پرسش نامه) صورت گرفته است که به صورت آنلاین و چهره به چهره نظرسنجی صورت گرفت. سازه ها از طریق استفاده از مقیاس های موجود مورد اندازه گیری قرار گرفته و به منظور بررسی تأثیرات از روش تحلیل عاملی تأییدی و مدل معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان می دهد که رابطه مثبتی بین عملیات بازاریابی درونی و رضایتمندی کارکنان وجود دارد (53/0). به علاوه، نتایج عملی و نظری این تحقیق و شواهد تجربی این نکته را تأیید می کند که تجانس فرهنگی می تواند عملیات بازاریابی درونی و رضایتمندی کارکنان را بیشتر تقویت کند (678/0).
