زمینه و هدف: کلستاز با کاهش جریان صفرا ایجاد می شود که منجر به تجمع اسیدهای صفراوی و دیگر مواد شیمیایی در کبد و خون می شود. کلستاز یکی از مهمترین و شایع ترین رویدادهای ویرانگر در میان بیماری های ارثی و اکتسابی کبدی محسوب می شود که در نهایت موجب صدمات کبدی همچون فیبروز، سیروز کبدی و حتی مرگ می شود. در روند بیماری کلستاز، تجمع اسیدهای صفراوی آبگریز منجر به نکروز و آپوپتوز هپاتوسیت ها می گردد. مکانیسم درگیر در این فرایند اختلال در عملکرد میتوکندری و استرس اکسیداتیو می باشد. میتوکندری به عنوان یک اندامک فوق العاده پویا شناخته می شود که در سلول های سالم به طور پیوسته تقسیم شده ومجددا با هم ترکیب می شوند تا تشکیل یک شبکه به هم پیوسته پویا راب دهند. این دو فرایند شکافت و همجوشی میتوکندری نامیده می شوند. یکی از مولکول های دخیل در شکافت غشای میتوکندری، پروتئین Dynamin related protein1می باشد و نقش مهمی در آپوپتوز بر عهده دارد. در این تحقیق بیان ژن Drp1در کبد موش های صحرایی کلستازی بررسی شد. مواد و روش ها: در این تحقیق از موش های نر نژاد ویستار در سه گروه شاهد (بدون جراحی)، شم (جراحی بدون انسداد مجرای صفراوی) و کلستاز (جراحی شده همراه با انسداد مجرای صفراوی) استفاده شد. در روز 24 پس از انسداد مجرای صفراوی، موش های صحرایی وزن شده، کشته شدند و نمونه های خون برای بررسی بیوشیمیایی سرم جمع آوری شدند و یک قطعه از کبد هر موش صحرایی برای ارزیابی بیان ژن Drp1توسط تکنیک RT-PCRنیمه کمی جداسازی شد. یافته ها: نتایج این تحقیق افزایش معنادار سطوح سرمی بیلی روبین و سه آنزیم کبدی آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز و آلکالین آمینوترانسفراز در گروه کلستازی در مقایسه با گروه شم و کنترل نشان داد (P<0/001). نتایج بافت شناسی کبد حضور هایپرپلازی مجاری صفراوی و حضور سلول های التهاب در اطراف مجاری کبد و نکروز سلول های کبدی را نشان می دهند. نتایج فوق نشان می دهد که افزایش بیان ژن Drp1 در کبد موش های صحرایی کلستازی می تواند مربوط به تاثیر افزایش میزان اسیدهای صفراوی و آسیب ناشی از آن ها بر روی میتوکندری سلول های کبدی و نهایتا بروز آپوپتوز باشد.
