فرزاد حسین پناهی قروچای

به منظور ارزیابی پاسخ ارقام مقاوم و حساس به خشکی گندم تحت شرایط کم آبیاری، آزمایشی در قالب طرح کرت های خرد شده با 7 تیمار آبیاری (کرت اصلی)، 2 رقم (کرت فرعی) و 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. تیمارهای آبیاری شامل آبیاری کامل (شاهد، FI)، بدون آبیاری در فصل بهار (NI)، آبیاری در دو مرحله ساقه دهی و گرده افشانی (SP)، آبیاری در دو مرحله ساقه دهی و اوایل پرشدن دانه (SG)، آبیاری در دو مرحله گرده افشانی و اوایل پرشدن دانه (PG)، آبیاری در سه مرحله ساقه دهی، گرده افشانی و اوایل پرشدن دانه (SPG) و آبیاری در چهار مرحله ساقه-دهی، گرده افشانی، اوایل و اواسط پرشدن دانه (SPGG) و ارقام مورد مطالعه نیز رقم پیشگام (مقاوم به خشکی) و رقم گاسکوژن (حساس به خشکی) بودند. نتایج نشان داد که عملکرد اقتصادی تیمارهای SP، SG، PG، SPG و SPGG در مقایسه با شاهد (FI) به ترتیب 36، 47،40، 31 و 17 درصد کاهش یافت در حالیکه مصرف آب در تیمارهای نامبرده به ترتیب 59، 58، 57، 49 و 38 درصد کاهش پیدا کرد. این مسئله نشان می دهد که میزان کاهش عملکرد اقتصادی در تیمارهای کم آبیاری به اندازه کاهش مصرف آب نبوده و این مسئله حاکی از سودمندی کم آبیاری در شرایط کمبود آب می باشد.