فرزاد حسین پناهی قروچای

عدس از جمله مهم ترین حبوبات سردسیری است که وقوع سرمای شدید منجر به بروز خسارت در آن می شود. برخی از شاخص های فیزیولوژیک از جمله نشت الکترولیت در ارزیابی و شناسایی ارقام متحمل به سرمای گیاهان کاربرد داشته است. به همین منظور جهت بررسی امکان استفاده از شاخص نشت الکترولیت در ارزیابی تحمل به سرمای هفت ژنوتیپ عدس ( MLC7، MLC60، MLC185، MLC225، MLC357، قزوین و رباط)، این گیاهان در آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در معرض نه تیمار دمایی ( صفر، 3-، 6-، 9-، 12-، 15-، 18-، 21- و 24- درجه سانتیگراد) قرار گرفتند. نتایج نشان داد که کاهش درجه حرارت همراه با افزایش میزان نشت الکترولیت در تمام ژنوتیپهای مورد ارزیابی بود. تفاوت معنی داری بین ژنوتیپهای مختلف از نظر میزان نشت الکترولیت وجود داشت. بیشترین و کمترین میزان نشت الکترولیت به ترتیب مربوط به ژنوتیپ های رباط (5/28 درصد) و MLC7 (4/19درصد) بود. درصد نشت الکترولیت در ژنوتیپ های MLC60، MLC185، MLC225،MLC357، و قزوین نیز به ترتیب 21/7، 23/2، 26/4، 24/1 و 27/9 بود. در مجموع بر اساس نتایج این آزمایش ژنوتیپهای عدس توانایی تحمل دمای تا حدود -12 درجه سانتیگراد را داشتند.