چالش پیش‌رو در دنیا تامین غذای 9 میلیارد نفر تا سال 2050 میباشد. بدین منظور نیاز است که تولید غذا به میزان 70 تا 100 درصد بدون افزایش قیمت مواد غذایی و با در نظر گرفتن تغییر در سبک زندگی و همچنین بروز تغییرات اقلیمی در آینده افزایش یابد (FAO, 2009). موانع موجود بر سر راه این هدف وجود یک میلیارد نفر فقیر دارای سوء تغذیه، افزایش قدرت خرید و تغییر سبک زندگی در کشورها و یا مناطق مرفه، دسترسی ناعادلانه به غذا، توزیع نابرابر غذا در دنیا و هزینه بالای منابع انرژی می باشد. راه حل این مشکلات ارتقاء امنیت غذایی (توانایی تولید غذای سالم و کافی برای نسل کنونی و حفظ منابع تولید برای نسلهای آتی) و برخی از الزامات آن شامل جایگزینی منابع تجدیدپذیر انرژی، توسعه روستایی، حذف موانع تولید، دسترسی عادلانه به غذا در مقیاس محلی و جهانی و تسهیل جریان اطلاعات بین متخصصین، مروجان و کشاورزان در تمام سطوح میباشد. در این راستا دو مطالعه در سالهای 2010 و 2023 به صورت یک کار گروهی جهت تعیین 100 سوال چالش برانگیز برای آینده کشاورزی صورت گرفته است. سؤالات ارسال شده در 14 موضوع مربوط به اولویت های کشاورزی شامل موارد زیر طبقه‌بندی شد:1-اقلیم، آبخیزداری، منابع آب و اکوسیستمهای آبی، 2-تغذیه خاک، فرسایش و استفاده از کود، 3-تنوع زیستی، خدمات اکوسیستمی و حفاظت از اکوسیستم، 4-انرژی، تغییر اقلیم و تاب‌آوری، 5-سیستم‌ها و فناوری‌های تولید محصولات زراعی، 6-به‌نژادی، 7-مدیریت آفات و بیماریها، 8-دامپروری، 9-سرمایه اجتماعی، جنسیت و ترویج، 10-توسعه و معیشت، 11-حاکمیت، سرمایه‌گذاری اقتصادی، قدرت و سیاست گذاری، 12-زنجیره‌های تامین مواد غذایی، 13- قیمت‌ها، بازارها و تجارت و 14-الگوهای مصرف و سلامت در این سخنرانی ضمن بررسی 100 سوال تعیین شده، 20 سوال بسیار مهم برای آینده کشاورزی استان کردستان نیز طراحی گردید. به نظر میرسد که برگزاری جلسات گفتمان در دانشکده کشاورزی با مشارکت همه متخصصین دانشگاهی و کارمندان اجرایی بخش کشاورزی راهکار مناسبی برای جهت‌دهی مسیر تحقیقات و ایجاد یک تعامل مناسب بین دانشگاه و جامعه باشد. لذا انتظارات زیر از دانشگاه می‌تواند راهگشا باشد: طراحی یک مرکز نوآوری و خلاقیت در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه جهت پرورش ایده های خلاقانه دانشجویان و محققین ایجاد یک بانک ژن به عنوان ذخیره ژنی جهت استفاده در آینده تغییر اقلیم ایجاد یک بستر گفتمان مداوم و دورهای با حضور کلیه متخصصین امر جهت طراحی پروژه های تحقیقاتی جهت دار و بابرنامه و پرهیز از انجام تحقیقات پراکنده
