1403/02/11
فرشید قربانی چقامارانی

فرشید قربانی چقامارانی

مرتبه علمی: دانشیار
ارکید:
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس: 23027283400
دانشکده: دانشکده منابع طبیعی
نشانی: سنندج-دانشگاه کردستان-دانشکده منابع طبیعی-گروه محیط زیست- کد پستی: 15175-66177
تلفن: 087-6620551

مشخصات پژوهش

عنوان
تجزیه فتوکاتالیستی متیلن بلو با استفاده از فتوکاتالیست Ag/TiO2 در محیط های آبی
نوع پژوهش
پایان نامه
کلیدواژه‌ها
متیلن بلو، Ag/TiO2، تجزیه فتوکاتالیستی، سیستم ناپیوسته، نانوکامپوزیت
سال 1400
پژوهشگران سمانه نصیری(دانشجو)، فرشید قربانی چقامارانی(استاد راهنما)

چکیده

امروزه پساب های صنعتی یکی از معضلات زیست محیطی بشمار می روند که نیاز به توجه اساسی دارد. در این میان پساب های رنگی با توجه به اثرات گسترده زیست محیطی از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند. رنگ متیلن بلو یکی از این عوامل رنگزا است که بسیار پرکاربرد بوده و در پساب صنایعی مانند نساجی، رنگرزی و غیره وجود دارد. هدف از مطالعه حاضر تولید نانو کامپوزیت Ag/TiO2 و کاربرد آن به منظور تجزیه فتوکاتالیستی متیلن بلو در محلول های آبی مصنوعی و در سیستم ناپیوسته می باشد. ویژگی های ساختاری نانو کامپوزیت تولید شده توسط روش های پراش پرتو ایکس (XRD)، طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز (FT-IR)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) مورد بررسی قرار گرفت. در فرآیند تجزیه رنگ از روش طراحی آماری با استفاده از نرم افزار Design Expert و از طریق طراحی ترکیبی مرکزی (CCD) تحت روش سطح پاسخ (RSM) استفاده شد. در این طراحی دوز کاتالیست، pH، غلظت رنگ و زمان به عنوان متغیر مستقل و نسبت غلظت نهایی به اولیه (C /C0)، میزان حذف تحت تاریکی و نور به عنوان پاسخ یا متغیر وابسته مورد بررسی قرار گرفت. فرآیند تجزیه در حجم 100 میلی لیتر محلول رنگی و تحت نور مرئی ایجاد شده با لامپ هالوژن با توان 500 وات و درسیستم دارای جریان خنک کننده آب انجام شد. بر اساس نتایج مقادیر بهینه عددی بدست آمده از نرم افزار بهترین pH معادل 5، بهترین دوز کاتالیست 3 گرم بر لیتر، بهترین غلظت رنگ 86 /30 و بهترین زمان تجزیه حداکثر زمان ممکن یعنی 150 دقیقه بدست آمد. مطلوبیت مدل تحت این شرایط 917 /0 بدست آمد. بررسی سینتیک حذف متیلن بلو نشان داد سرعت فرآیند حذف این یون ها برازش بهتری با مدل سینتیکی شبه مرتبه دوم دارد. همچنین، بررسی ایزوترم های جذب نشان داد که مدل فرندلیچ نسبت به مدل لانگمیر برازش بهتری با داده های تجربی دارد.