فرزاد غیاثی

بمنظوربرسی تاثیر عصاره الکلی گیاه زنجبیل (Zingiber officinale) بر شاخص های رشد، بازماندگی و نرسازی ماهی فایتر(Betta splendens)، تعداد 720 قطعه لارو به وزن تقریبی 2/0 گرم بطور اتفاقی به جهار تیمار تغذیه ای مختلف (T1-T4)و با سه تکرار تقسیم شدند. تیمارها بترتیب با ارتمیای غنی سازی شده با مقادیر0، 01/0، 05/0و 1/0گرم در لیتر عصاره الکلی زنجبیل به مدت دو ماه تغذیه شدند. نتایج این تحقیق نشان داد که بیشترین درصد نرسازی(13/8% ±30/60) به تیمار 05/0 گرم بر لیترزنجبیل(T3)و بیشترین درصد بازماندگی (00/5% ± 00/70)به تیمار 1/0 گرم بر لیتر (T4)اختصاص داشت. در شاخص نرسازی تفاوت معنی داری بین تیمار(T3) با تیمار شاهد وجود داشت (P<0.05) ، اما در میزان بازماندگی بین تیمار شاهد و سایر تیمارها تفاوت معنی داری مشاهده نشد (P>0.05). نتایج مطالعه اخر نشان داد که نرخ رشد ویژه (SGR) در تیمارتغذیه ای مختلف تفاوت معنی داری با هم ندارند هر جند میزان ان در T4بیشتر از سایر تیمار ها بود. ضریب چاقی (CF) در تیمار(T4) و افزایش وزن (WG) در تیمارهای (T3) و (T4) بطور معنی داری بیشتر از گروه شاهد بود (P<0.05). در بررسی میکروسکوپی مقاطع تهیه شده از گنادهای ماهیان نر و ماده در تیمارهای مختلف، هیجگونه مورد دو جنسیتی مشاهده نگردید. با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق، پیشنهاد می گردد بمنظور افزایش نر سازی ماهی فایتر از آرتمیای غنی سازی شده با میزان 05/0 گرم در لیتر عصاره الکلی زنجبیل و جهت بهبود فاکتور های رشد از ارتمیای غنی سازی شده با میزان 1/0 گرم در لیتر عصاره الکلی زنجبیل به روش خوراکی در مزارع تکثیر و پرورش ماهیات زینتی استفاده شود.