روسازی راه، سازه ای است که برروی آخرین لایه متراکم شده خاک زمین طبیعی موجود یا اصلاح شـده، خـاکریزی هـا، کـف برش های خاکی و یا سنگی که بطور کلی بستر روسازی نامیده می-شود، قرار می گیرد. روسازی معمولا متشکل از قشر های مختلف نظیر زیراساس، اساس و لایه های آسفالتی یا بتنی و یا ترکیبی از آنهاسـت کـه هـر یک تابع مشخصات فنی و دارای ضخامت معینی است. روسازی ها معمولا تحت تاثیر عوامل مختلف قرار دارند که در طول عمر آنها تاثیر دارند. لذا روسازی با کیفیت مطلوب و عمر بیشتر مد نظر بوده و مواردی که منتهی به افزایش دوام، کیفیت و عمر روسازی های بتنی یا آسفالتی می گردد. در این مطالعه 12 مدل از روسازی آسفالتی به ابعاد مدل 300 *600 سانتیمتر و ضخامت های مختلف، که از روش اجزا محدود و با استفاده از تحلیل استاتیکی به منظور بررسی طول عمر روسازی راه، از مدل های خرابی خستگی و شیارگذاری استفاده شده است. در هر مورد پس از مدلسازی سه بعدی مقاطع با برنامه ABAQUS مقادیر حداکثر کرنش کششی پایین لایه آسفالت، حداکثر کرنش فشاری روی خاک بستر و همچنین حداکثر جابجایی قائم روسازی حاصل از برنامهABAQUS را بدست می آوریم. در حالت کرنش شعاعی، پدیده خستگی تنها در صورت ایجاد تنش های کششی قابل تعریف است و برای لایه های بستر، پدیده شیارشدگی در نتیجه افزایش تنش های فشاری و ظهور کرنش قائم در لایه بستر ظاهر می گردد. برای محاسبه میانگین طول عمر روسازی از اعداد بدست آمده از روابط پیشنهادی در آئین نامه های مختلف استفاده شده است. در این بررسی ها تاثیر ضخامت لایه های(بیندر،اساس و زیراساس) و سه نوع کیفیت سطح تماس چسبنده، نیمه چسپنده و غیر چسبنده و همچنین بارگذاری های ایران و اروپا در نظر گرفته شده است. تاثیر نوع بار بر تنش ها و تغییرشکل های ایجاد شده در لایه های روسازی انعطاف پذیر آسفالتی و طول عمر سازه آن در شرایط کیفی مختلف سطح تماس لایه ها بررسی شده است. در انتخاب ویژگی های بار، از بارگذاری پیشنهادی در آئین نامه های ایران و فرانسه استفاده شده است. در آئین نامه ایران وزن محور تک چرخ 80 کیلو نیوتن و در آئین نامه فرانسه وزن محور زوج چرخ 130کیلونیوتن در نظر گرفته شده است. از مهمترین نتایج این تحقیق می توان به افزایش قابل توجه کرنش های قائم لایه بستر و افقی لایه بیندر در اثر بار تک چرخ در مقایسه با بار زوج چرخ اشاره کرد. کاهش ضخامت های لایه بیندر، اساس و زیراساس موجب افزایش تا 25% نشست در سازه روسازی شده است. حال آنکه وجود بار تک چرخ در مقایسه با بار جفت چرخ تا 40% نشست سازه را افزایش داده است. طول عمر بدست آمده از آئین نامه ها نشان می دهد که آئین نامه ایران کمترین مقادیر را برای مدل خستگی تخمین زده اند ولی تفاوت محسوسی در این مراجع برای حالت مدل شیارشدگی مشاهده نمی شود.
