امروزه با توسعه و گسترش شهرها وتبدیل اراضی مزروعی پیرامون شهرها به سطوح پوشیده از عناصر نفوذناپذیر و در نتیجه افزایش رواناب و تشدید سیلاب و آب گرفتگی و در پی آن افزایش هزینه های نگهداری شهر و خسارات جانی و مالی بیشتر، موضوع مدیریت رواناب های شهری بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است . از سوی دیگر رشد جمعیت شهری باعث تولید مقدار زیادی مواد حاوی انواع آلودگی های خطرناک می گردد که وجود این مواد در آبراهه ها و رواناب های شهری به صورت یک مشکل جدی برای سلامتی جانداران و محیط زیست مطرح می باشد. . رویکردهای نوینی چون بهترین شیوههای مدیریت (BMP) و روشهای توسعه کم اثر (LID) از رو شهای مدیریت وکنترل رواناب شهری است که میتوان در مناطق در حال توسعه یا توسعه یافته به کار برد و توسعه را با کمترین اثرات منفی بر روی این مناطق پیش برد . در این مقاله انواع روش ها و تکنیک های (LID / BMP) در مدیریت رواناب های شهری مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است و نتایج حاصله بیانگر اثرگذاری تکنیک های (LID / BMP) در کنترل و مدیریت بهتر سیلاب های شهری است
