دانشمندان اقتصاد محیط زیست معتقدند انجام ارزش گذاری اقتصادی برای خدمات و منافع غیر بازاری و زیست محیطی امری ضروری می باشد. چون تنها از این طریق می توان به برآورد ارزش پولی این خدمات پرداخت و ارزش بالقوه اکوسیستم ها را در برنامه ریزی های توسعه ای و تصمیم گیری و مدیریت بهره برداری و نیز حفاظت از اکوسیستم های طبیعی را بیشتر مد نظر قرار داد. مطالعه حاضر با هدف ارزش گذاری اقتصادی (ارزش تفرّجی) پارک جنگلی آبیدر سنندج صورت پذیرفت. نمونه گیری به صورت تصادفی و از بین بازدیدکنندگان پارک جنگلی آبیدر طی دوره یک ساله منتهی به دیماه سال 90 و در ایام مختلف سال از بازدیدکنندگان این پارک جمع آوری گردید. تعداد نمونه نیز بر اساس میانگین و واریانس جامعه آماری (بازدیدکنندگان پارک جنگلی آبیدر) 380 پرسش نامه تعین شد. پرسش نامهها مشتمل بر اطلاعات فردی، اجتماعی، اقتصادی و نظرسنجی بازدیدکنندگان بود. جهت محاسبه تمایل به پرداخت، از رهیافت ارزش گذاری مشروط (Contingent Valuation; CVM) استفاده شد. که در آن، بازدیدکنندگان در معرض یک انتخاب دوگانه قرار گرفتند. این انتخاب دوگانه پذیرش و یا عدم پذیرش مبلغ 200 تومان به عنوان ورودیه پارک جنگلی آبیدر در نظر گرفته شد. سپس اطلاعات در نرم افزارهای SPSSو Excel مورد تحلیل و مقایسه آماری قرار گرفت. نتایج نشان داد 11/92 درصد افراد بررسی شده حاضر به پرداخت مبلغی برای استفاده تفریحی از پارک جنگلی آبیدر هستند. مهم ترین دلیل انتخاب پارک جنگلی آبیدر ، چشم انداز طبیعی آن بوده است. در مجموع، بازدیدکنندگان، کیفیت امکانات و خدمات پارک جنگلی آبیدر را متوسط ارزیابی نمودند. بیشترین سطح رضایت به نیمکت ها و کم ترین آن مربوط به سرویس های بهداشتی مستقر در پارک بود. همچنین، تمایل به پرداخت زنان بیش از مردان بوده و میزان تحصیلات اثر مستقیم و معنی داری بر میزان تمایل به پرداخت افراد دارد. یافته ها نشان داد ارزش تفرجی سالیانه پارک آبیدر 865221588 تومان برابر با 6/556412 تومان در سال و در هکتار خواهد بود. علاوه بر این، برازش الگوی اقتصادسنجی لاجیت توسط نرم افزار تخصصی Eviews نشان داد که مبلغ ورودیه تأثیر منفی و درآمد اثر مثبت و معنی داری بر تقاضای تفرجی پارک دارند. لذا ضمن تأیید قانون تقاضا (کشش قیمتی منفی)، این پارک در گروه کالاهای نرمال (کشش درآمدی مثبت) قرار می گیرد. از سوی دیگ
