تغییرات جهانی صورت گرفته در محیط کشاورزی ایجاب می کند که صاحبان و مدیران کسب و کارهای کشاورزی، به منظور تداوم و رشد کسب و کار خود، به طریقه متفاوت تری نسبت به گذشته فکر نموده و عمل کنند. کشاورزی ایران به طور مشخص، در دهه گذشته شاهد تغییرات مداومی بوده است. در سال های اخیر کشاورزی ایران با چالش هایی نظیر: آزادسازی تجاری و در نتیجه دگرگونی در بازار، کاهش حمایت های دولت از تولیدکننده، کاهش قیمت کالاهای کشاورزی در مقایسه با تورم، افزایش رقابت در بازارهای کشاورزی جهانی، جهانی شدن، تورم و پیشرفت در زمینه فناوری های مرتبط، بیوتکنولوژی کشاورزی، سیاست های خصوصی سازی و کوچک سازی ساختار دولت و در نتیجه دگرگونی در بازار کار کشاورزی و مشکلات اکولوژیکی و اقلیمی نظیر سیل و خشکسالی که باعث افزایش ریسک کار کشاورزی گردیده است، مواجه بوده است. همچنین تغییر در ذائقه مشتریان تولیدات کشاورزی و تقاضای مشتریان کشاورزی از دیگر مواردی بوده که بخش کشاورزی شاهد آن بوده است. از طرف دیگر سازمان های مرتبط بین المللی نظیر فائو؛ سازمان تجارت جهانی؛ و بانک جهانی اکیداً بر لزوم حرکت کشاورزی در جهت کشاورزی رقابتی تأکید می ورزند. به طوریکه به عنوان مثال فائو از کشاورزی رقابتی به عنوان تنها راه حل درازمدت در جهت توسعه کشاورزی نام برده است. لزوم حرکت در جهت کشاورزی تجاری و رقابتی مبتنی بر نیرو های بازار، کشاورز ایرانی را مجبور می کند تا به شکل متفاوت تری نسبت به گذشته فعالیت نماید. بنابراین یک چالش بسیار بزرگ در بخش کشاورزی ایران این است که چگونه به طور نوآورانه از حالت "تولیدکننده کشاورزی" به سمت و سوی "کارآفرین کشاورزی" حرکت نماید که بتواند فرصت های موجود در بازار را بهتر از دیگران شناسایی نموده و از آن بهره برداری نماید. یک راه در جهت کمک به کشاورز و کشاورزی در طی کردن فرایند مذکور این است که مؤسسات آموزش عالی کشاورزی مفهوم کارآفرینی را در برنامه های آموزشی، تحقیقی و ترویجی خود به طور عملیاتی نهادینه نمایند. بنابراین در سال های آتی توسعه کارآفرینی یکی از چالش های آموزش عالی کشاورزی ایران خواهد بود. بخشی از برنامه توسعه کارآفرینی در آموزش عالی کشاورزی شامل آموزش کارآفرینی و تلفیق آن در برنامه های آموزشی و درسی خواهد بود. با توجه به اهمیت موضوع از لحاظ توسعه کشاورزی و نیز اشتغال کشاورزی، تنها ارائه یک و
