بیشتر نظریه پردازان توسعه بر این باورند که منابع انسانی هر جامعه ای عامل تعیین کننده خصوصیت و روند توسعه اجتماعی و اقتصادی آن جامعه است. زنان به عنوان نیمی از جمعیت انسانی نه تنها موضوع و هدف هر نوع برنامه توسعه ای هستند، بلکه عاملی مهم در پیشبرد اهداف توسعه اقتصادی و اجتماعی جامعه نیز می باشند. با وجود فعالیت های فراوان زنان در جوامع روستایی به گونه معمول نقش آنان در معیشت خانوار و فعالیت های تولیدی و اقتصادی به فراموشی سپرده می شود. بنابراین توجه به زنان و مشارکت آنان در تأمین معیشت پایدار خانوار که سبب توسعه روستایی می شود؛ امری ضروری به نظر می رسد. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل مؤثر بر نقش زنان در معیشت پایدار خانوار روستایی با تأکید بر تعاونی های زنان در استان کرمانشاه صورت گرفته است. با توجه به اینکه 10 تعاونی فعال زنان روستایی در این استان وجود دارد که تعداد آن ها 875 نفر می باشد با استفاده از فرمول نمونه گیری کوکران 267 نفر از زنان روستایی به عنوان نمونه انتخاب شد. به منظور جمع آوری داده ها و اطلاعات برای تجزیه و تحلیل از پرسشنامه استفاده گردیده است. در تحقیق حاضر به منظور محاسبه میزان پایایی پرسشنامه از روش آلفای کرونباخ استفاده شد. کلیه تحلیل های آماری در سطح خطای 05/0 و با کمک نرم افزار SPSS نسخه 22 انجام شده است. نتایج آزمون فرضیات تحقیق بعد از عضویت در تعاونی حاکی از آن است که فقط سرمایه اجتماعی و سرمایه انسانی بر معیشت پایدار خانوار روستایی تأثیر معناداری دارد.
