پژوهش حاضر به دنبال شناسایی مهمترین موانع مؤثر بر پایداری گردشگری نواحی روستایی منطقه اورامان است. پژوهش حاضر ازلحاظ هدف کاربردی، ازلحاظ روش توصیفی - تحلیلی و ازلحاظ شیوه گردآوری اطلاعات ترکیبی از روشهای اسنادی (کتابخانهای) و میدانی (مبتنی بر توزیع پرسشنامه، مشاهده و مصاحبه نیمه ساختاریافته) است. رویکرد پژوهش، تلفیقی از هر دو رویکرد کمی - کیفی است. جامعه آماری پژوهش، شامل مردم محلی و آگاهان عرصه گردشگری، صاحبان خدمات و مسئولین توسعه روستایی منطقه است. در بخش کیفی ابتدا جهت شناسایی مهمترین موانع مؤثر بر پایداری گردشگری اورامان، با گروه صاحبان خدمات، متخصصان و مسئولین، با استفاده از روش نمونهگیری گلوله برفی، مصاحبههایی نیمهساختاریافته انجام و با استفاده از نظریه داده بنیاد تجزیهوتحلیل گردیده . در مرحله بعد با استفاده از آزمونهای آمار استنباطی (t تک نمونهای و تحلیل مسیر) موانع شناساییشده در قالب پرسشنامهای محقق ساخته با حجم نمونه 310 نفر از سرپرستان خانوار ساکن روستاهای هدف گردشگری منطقه ارزیابی شد و در ادامه نیز توسط60 نفر از صاحبان خدمات گردشگری، گردشگران، متخصصان و مسئولین توسعه منطقه مورد تأیید قرار گرفت. نتایج پژوهش، مهمترین موانع و چالشهای پیشروی پایداری گردشگری روستایی منطقه اورامان را در چهار بعد نارساییهای اقتصادی، نارساییهای اجتماعی، نارساییها و ضعفهای بعد نهادی و نارساییهای کالبدی - محیطی خلاصه نمودند. دراینبین، مؤلفه عدم توجه و نظارت مطلوب دولت با بار کلی 486/0 بیشترین تأثیر را در ناپایداری گردشگری منطقه دارد.
