سکونتگاه های روستایی با قابلیت زیست پذیری و برخورداری از شرایط مناسب زندگی می تواند منجر به ایجاد امید، سرزندگی و نشاط در بین سا کنان آن گـردد و آسیب پذیری باال که نشان دهندهی شرایط سازگار است، می تواند منجر به افزایش تاب آوری گردد. بنابراین این تحقیق در پی بررسی اثر اجرای طرح هادی بر تاب آوری سکونت گاه های روستایی)مطالعه موردی روستا های بخش اورامان( بود. روش تحقیـق حاضـر، توصـیفی تحلیلـی از نـوع پیمایشی بود جامعه آماری پژوهش حاضر را سرپرست خانوارهای سـاکن در شهراورامان و روستا های اطراف آن کماله،روبر، ویسیان که در آنها طرح هادی اجرا شده است و حداقل 5 سـال از اجرای طرح گذشته باشد، تشکیل دادند. برای نمونه گیری در این تحقیق از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شده است که این نمونه ها در بین سرپرستان خانوارهای منطقه ی مورد مطالعه انتخاب شده اند. برای تجزیه و تحلیل داده ها در قالب تحلیل عاملی و شاخص سازی و کای دوی، فریدمن و رگرسیون گام به گام استفاده شده است. نتایج تحلیل نشان داد که: طرح هادی روستایی بر شاخص های تاب آوری )تاب آوری اجتماعی،45/257 )تاب آوری اقتصادی،(95/208 )تاب آوری نهادی(86/115 ) تاب آوری کالبدی محیطی(69/196 ) با توجه به سطح خطای 05/0برای تمامی شاخص ها و سطح معنی کمتر از سطح خطا بود(000/0<P ).
