هدف این تحقیق تحلیل آسیب پذیری معیشتی در نواحی روستایی ( مطالعه موردی شهرستان مریوان) می باشد. جامعه آماری این پژوهش تحقیقی، خانوارهای نواحی روستایی شهرستان مریوان می باشد، بنابراین میزان آسیب پذیری نواحی روستایی بخش های خاومیرآباد ، مرکزی و سرشیو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت حداقل حجم نمونه از طریق فرمول کوکران تعداد 372 نفر تعیین شد. جهت تحلیل از پرسشنامه آسیب پذیری معیشتی در سه گویه تکانه (16 سوال) ، روند (12 سوال) و شرایط فصلی(11 سوال) بهره گرفته شد به طوریکه پایایی پرسشنامه طراحی شده بالاتر از 7/0 مورد تایید قرار گرفت. نتایج آزمون تی تک نمونه ای برای شاخص شرایط فصلی آسیب پذیری معیشتی نشان داد که آماره t برای گویه قیمت دام بالا تر از حد بحرانی بوده و نشان از این دارد که قیمت دام کاهشی نداشته است.اما نتایج بدست آمده برای گویه های بی کاری، کاهش بارندگی، تخریب علوفه دامی، خسارات کشاورزی بر اثر سیل و نداشتن پول و سرمایه در مناطق روستایی در وضعیت نامناسبی قرار دارند. در ادامه نتایج آزمون تحلیل واریانس نشان داد که روستاهای شهرستان مریوان از نظر گویه های شاخص های تکانه و شرایط فصلی با هم تفاوت دارند. در پایان نتایج آزمون های تحلیل شفه و فریدمن نشان داد دهستان های شهرستان مریوان از نظر آسیب پذیری معیشتی رتبه بندی شد که دهستان های سرشیو، کوماسی و گلچیدر در وضعیت نامناسب، دهستان های زریبار و سرکل در وضعیت قابل قبول و دهستان خاومیراباد در وضعیت مناسب قرار دارند.
