شرکت های حمل ونقل جاده ای مسافر به دنبال زمان بندی و مسیریابی بهینه ناوگان خود هستند. این شرکت ها در برخی از ساعات با ازدحام مسافر و کمبود عرضه اتوبوس ها مواجه هستند و در برخی ساعات دیگر، به دلیل کمبود مسافر، بخشی از ظرفیت اتوبوس ها بلااستفاده می ماند. آن ها با ایجاد مکانیزم های همکاری در قالب ائتلاف، از طریق به اشتراک گذاری ظرفیت ناوگان و مسافران خود، علاوه بر ارضای تقاضا در هزینه های خود نیز صرفه جویی می کنند. در این مقاله، شیوه همکاری شرکت های حمل ونقل جاده ای مسافر و مدل زمان بندی همکارانه برای شرکت های عضو ائتلاف بر پایه تئوری بازی های همکارانه پیشنهاد می گردد. یک مدل متمرکز برای تعیین تصمیمات بهینه و یک مدل غیرمتمرکز برای مکانیزم تقسیم سود ارائه می شود. از منظر نظریه بازی های همکارانه، مکانیزم های تقسیم سود با مفهوم عدالت محور ارزش شپلی و مفهوم پایداری محور هسته همخوانی دارند. با استفاده از مجموعه متنوعی از مسائل آزمایشی صحت کارکرد مدل ها سنجیده شده است. نتایج عددی از کارکرد صحیح مدل ها و مکانیزم های پیشنهادی پشتیبانی می کند.
