در این پژوهش، کامپوزیت نانوساختار BiOI/Clinoptilolite با بارگذاری 20% وزنی نانوذرات BiOI بر روی پایه معدنی کلینوتیلولیت به روش رسوبی و در حضور تابش امواج اولتراسوند سنتز شد و ساختار کریستالی آن توسط آنالیز XRD مورد ارزیابی قرار گرفت. با هدف بررسی قابلیت فتوکاتالیستی نانوذرات تثبیت شده در تصفیه پساب های آلی و نیز نقش پایه زئولیتی در کارآیی، نانوکامپوزیت سنتزی جهت تصفیه پساب متیل اورانژ تحت تابش نور ماوراء بنفش مورد استفاده قرار گرفت و کارآیی آن با نانوذرات BiOI خالی مقایسه گردید. نتایج آنالیز XRD حضور فازهای کریستالی کلینوتیلولیت و BiOI در ساختار نمونه کامپوزیتی را تأیید و بیانگر سنتز موفقیت آمیز آن بود. براساس نتایج عملکرد راکتوری، نانوکامپوزیت سنتزی راندمان حذف تقریباً 60% را طی 2 ساعت تابش نور و مقدار فتوکاتالیست برابر با 5/0 گرم بر لیتر در محلول ppm 20 از خود نشان داد که حدوداً 6/2 برابر کارآیی نانوذرات BiOI خالی می باشد. این افزایش راندمان به دلیل افزایش میزان جذب سطحی، کاهش بازترکیب حامل های بار و جلوگیری از توده ای شدن نانوذرات فتوکاتالیستی در اثر حضور پایه زئولیتی می باشد.