در این پژوهش به بررسی ضرورت و پیچیدگی در نظر گرفتن قابلیت اطمینان در پروژه ها و تبادل آن با اهداف گوناگون پرداخته شده است. پس از مطالعه ی پیشینه ی تحقیقات مرتبط و روش های آن، مدلی مناسب به منظور بررسی توابع هدف پیشنهادی قابلیت اطمینان و کنترل قابلیت اطمینان در محدودیت ها، در نظر گرفتن فرض پنجره ی زمانی برای زمان شروع فعالیت ها، موعد تحویل و زمان شناوری پیشنهاد شده است. از آنجایی که مسأله تحت بررسی از جمله مسایل ناچندجمله ای سخت می باشد، برای حل آن، یک الگوریتم NSGA ІІ و یک الگوریتم MOPSO ارائه شده اند. برای آزمودن کارایی الگوریتم های پیشنهادی، تعدادی مسأله نمونه در اندازه های مختلف تولید شده و نتایج حل الگوریتم های فراابتکاری با نتایج به دست آمده از حل مدل توسط نرم افزار GAMS مقایسه و عملکرد الگوریتم ها در استفاده از توابع متفاوت قابلیت اطمینان در رسیدن به جواب های بهتر مطالعه شده است. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که الگوریتم های فراابتکاری پیشنهادی علاوه بر این که می توانند راه حل های قابل قبول را در زمان های محاسباتی کم، به دست آورند توانایی تولید جواب هایی با ویژگی های متفاوت، در به کارگیری توابع متفاوت قابلیت اطمینان را در تبادل با زمان برای مسأله ی مورد بررسی دارند. به عنوان نمونه می توان به زمان کمتر حل مدل توسط MOPSO و توانایی NSGA ІІ در جستجوی سطح بیشتری در فضای جواب اشاره کرد. در انتها پس از جمع بندی و نتیجه گیری از مطالب ارائه شده، پیشنهادهای آتی به منظور انجام پژوهش های بیشتر برای توسعه ی بکارگیری علم قابلیت اطمینان در مسایل زمان بندی و کنترل پروژه ارائه شده است.
