در این پژوهش، مساله زمانبندی کارگاه گروهی فازی بررسی می شود. مساله زمانبندی کارگاه گروهی حالت تعمیم یافته ای از دیگر مسایل زمانبندی کارگاهی از قبیل مسایل جریان کارگاهی، تولید کارگاهی و کارگاه باز است که در سیستمهای تولیدی گوناگون با آنها مواجه هستیم. در اکثر مطالعات انجام شده در رابطه با مسایل زمانبندی پارامترهایی از قبیل زمانهای پردازش عملیات و دسترسی به کارها به صورت قطعی در نظر گرفته شده اند. چنین مفروضاتی فقط در موارد محدودی از قبیل خودکار بودن عملیات ممکن است برقرار باشند. لذا، به منظور نزدیکی بیشتر با شرایط دنیای واقعی، زمانهای پردازش عملیات و دسترسی به کارها به صورت اعداد فازی مثلثی در نظر گرفته می شوند. ابتدا، یک مدل برنامه ریزی فازی با هدف حداقل کردن زمان تکمیل کلیه کارها ارائه می شود. سپس، مدل فازی ارائه شده با استفاده از رویکرد محدودیت مبتنی بر شانس به یک مدل برنامه ریزی خطی عدد صحیح مختلط قطعی تبدیل می شود. پس از بررسی رفتار مدل قطعی، یک الگوریتم ژنتیک کارا برای حل مساله توسعه داده می شود. برای بررسی عملکرد الگوریتم پیشنهادی تعدادی مساله نمونه تولید و حل می گردند. نتایج به دست آمده کارایی مناسب الگوریتم ارائه شده را نشان می دهند.
