این مقاله در پی آنست تا ثابت ها (استراتژیها) و متغیرهای (تکنیکهای) ترجمه های محمد قاضی را بررسی کند. بدین (social practice) عمل اجتماعیِ منظور از شیوه پژوهشی تاریخگرایی مبتنی بر گفتمان های رایج بهره گرفته است. داده های تحقیق از مصاحبه ها و گفتگوهای مترجم با رسانه ها و افراد جمع آوری و تلاش شده است تا با تحلیل داده ها، موضوعات کلیدی همچون قدرت، ایدئولوژی، استراتژیها و تکنیکهای قاضی و رابطه آنها با یکدیگر درطول سالهای فعالیتش تبیین گردد. یافته های پژوهش نشان می دهد که قاضی عمل اجتماعیِ ترجمه را بر اساس ایدئولوژی خاص وگونه ادبی خاص و با تکنیکهای همساز با ایدئولوژی مترجم در چارچوب گفتمانهای سیاسی اجتماعی مشخص به منظور دستیابی به اهداف خاص طراحی کرده است
