این مقاله در پی آنست تا ثابتها (استراتژیها) و متغیرهای (تکنیکهای) عمل اجتماعیِ (social practice) ترجمههای محمد قاضی را بررسی کند. بدین منظور از شیوه پژوهشی تاریخگرایی مبتنی بر گفتمان های رایج بهره گرفته است. داده های تحقیق از مصاحبهها و گفتگوهای مترجم با رسانه ها و افراد جمع آوری و تلاش شده است تا با تحلیل دادهها، مو ضوعات کلیدی همچون قدرت، ایدئولوژی، استراتژیها و تکنیکهای قاضی و رابطه آنها با یکدیگردر طول سالهای فعالیتش تبیین گردد. یافتههای پژوهش نشان میدهد که قاضی عمل اجتماعیِ ترجمه را بر اساس ایدئولوژی خاص وگونه ادبی خاص و با تکنیکهای همساز با ایدئولوژی مترجم در چارچوب گفتمانهای سیاسیـاجتماعی مشخص به منظور دستیابی به اهداف خاص طراحی کردهاست.
