هدف از این پژوهش بررسی چگونگی تولید فضا در رمان صفرکی(2016) اثر دان دلیلو بر اساس نظریۀ اجتماعی-فضایی هانری لوفور(1901-1991)، فیلسوف و جامعه شناس معاصر فرانسوی، است. به نظر او، فضا یک تولید اجتماعی است که می توان آن را در دو مجموعۀ سه گانۀ بازنمایی های فضا، فضاهای بازنمایی و پراکتیس های فضایی از یک طرف، و سه گانۀ تصورشده، درک شده و زیسته از طرف دیگر دسته بندی کرد. کاربست این مفاهیم در رمان مذکور نشان دهندۀ این است که میان کنشگر و تولید فضا رابطۀ مستقیم وجود دارد زیرا هر کنشگری به شیوۀ خاص خود، در رمان صفرکی به کنش تولید فضا می پردازد. اگرچه ،در چشم انداز کلی، دو فضای انضمامی و فضای انتزاعی در رمان قابل تشخیص است، اما در نگاه خردتر، راوی که شخصیت اصلی رمان هم هست، با استفاده از راهبردهای طنز، توصیف، تغییرگونۀ زبانی، بازیها و ابداع زبانی از یک طرف، و با بهره گیری از فعالیت های زندگی روزمره، از سوی دیگر، به تولید فضاهای زیسته و فضاهای بازنمایی می پردازد. از این رو، می توان، در یک ارزیابی کلی تر، برخی از شگردها وصناعات ادبی را به منزلۀ کردار های تولید فضا تلقی کرد زیرا خود رمان هم نوعی فضای زیسته محسوب می شود.
