این مقاله به بررسی نوع ایماژها در متون ادبی ادبیات قرن هیجدهم انگلستان می پردازد. برای بررسی از نظریات رولان بارت نظریه پرداز معاصر فرانسوی بهره میگیرد و در پایان نتیجه می گیرد که زبان شعر و نظم نئوکلاسیک بیشتر به استفاده از صنایع لفظی تمایل دارد تا به استفاده از صنایع معنوی. لذا، شعر و نظم دوره مورد نظز کم عمق و بسیط است.
