به دلیل گسترش روزافزون استفاده از سیستم های آبیاری بارانی، تهیه مدلی با دقت بالا برای تعیین میزان تلفات ناشی از تبخیر و باد ضروری است. هدف از این پژوهش، ارزیابی برخی از معادلات ارائه شده از سوی مونترو و همکاران، تریمر، فراست- شوالن و کلر- بلیسنر برای محاسبه تلفات ناشی از تبخیر و باد در شهرستان سنندج است. این پژوهش براساس استاندارد ISO 7749-1 (1995) و استاندارد ISIRI 8995-3 مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، به روش آبپاش منفرد، برای سه آبپاش مختلف AMBO, ZM22 و ZK30 انجام شد. برای بررسی اثر شدت های مختلف باد و فشار بر میزان تلفات ناشی از تبخیر و باد در آبیاری بارانی، طرحی با استفاده از 2 طیف شدت باد آرام و متوسط در 4 فشار کارکرد مختلف آبپاش شامل 3، 5/3، 4 و 5/4 بار اجرا شد. بر اساس شاخص درصد جذر میانگین مربعات خطا نتایج نشان داد، برای برآورد میزان تلفات ناشی از تبخیر و باد هیچ کدام از مدل های مذکور در منطقه مورد بررسی دقت کافی و لازم را ندارند، هرچند که نتایج روش تریمر نسبت به سه روش دیگر، دقت بیشتری را داشت. همچنین بر اساس شاخص مذکور رابطه های ارائه شده در این پژوهش دقت خوبی برای تخمین میزان تلفات ناشی از تبخیر و باد منطقه مورد نظر دارند.
