سیستم های آبیاری قطره ای با اینکه به سطح بالایی از تکنولوژی رسیده اند، به دلیل های زیادی نمی توانند فایده های بالقوه و اسمی خود را ارائه کنند. بنابراین با ارزیابی میدانی این سیستم ها می توان نقاط ضعف و قوت آن ها پی برده و زمینه بهره برداری بهتر از آن ها را با اصلاح و شیوه های جدید مدیریتی فراهم کرد. در این مطالعه 11 سیستم آبیاری قطره ای در استان کردستان انتخاب و ارزیابی شد. اندازه گیری ها طبق دستورالعمل اداره حفاظت خاک آمریکا انجام شد. نتایج اندازه گیری ها نشان داد که در بیشتر سیستم ها دبی قطره چکان ها به میزان زیادی، به دلیل نامناسب بودن فشار، گرفتگی و یا 8/ ضریب تغییرات بالای قطره چکان ها، کمتر از دبی اسمی آن ها است. درصد مساحت خیس شده نسبت به مساحت کل بین 3 79 درصد متغیر بود. میزان راندمان کاربرد ربع / 16 تا 4 / تا 55 درصد نوسان داشت و یکنواختی ریزش آب در سیستم ها بین 59 79 درصد متغیر است. بر مبنای این شاخص فقط 2 مزرعه عملکرد متوسط و بقیه / 16 تا 3 / پایین مزرعه ها در محدوده 6 عملکرد ضعیف داشتند. از دلیل های پایین بودن عملکرد سیستم ها می توان به نامناسب بودن فشار سیستم ها، اختلاف فشار در سیستم، گرفتگی قطره چکان ها، ضریب تغییرات ساخت بالای قطره چکان ها و مدیریت ضعیف بهره برداری سیستم ها اشاره کرد
