روش های مختلفی برای تخمین رطوبت خاک وجود دارد. روش TDR (Time domain Reflectometry) روشی نسبتاً جدید است که در آن بر اساس سرعت حرکت امواج الکترومغناطیسی، میزان رطوبت حجمی خاک تخمین زده می شود. تأثیر ترکیبات خاک روی منحنی دستگاه، منجر به کالیبراسیون مجدد دستگاه می شود. این تأثیرات به مراتب در خاک های معدنی به میزان ماده آلی (با بیان صفت هوموس) و میزان رس بستگی دارد. هر چه میزان رس و هوموس بیشتر باشد قدرت جذب آب بالاتر و به تبع آن میزان ثابت دی الکتریک خاک افزایش می یابد. هدف از این تحقیق ارائه معادله کالیبراسیون برای خاک های حاوی ماده آلی می باشد. این تحقیق در شرایط آزمایشگاهی در سه نوع خاک با بافت سبک، متوسط و سنگین و در پنج تیمار شامل درصدهای مختلف ماده آلی (کود لاشبرگ) و در سه تکرار انجام شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که برای هر سه بافت، رطوبت اندازه گیری شده در پنجره 10 نانوثانیه از دقت بالاتری برخوردار است. همچنین TDR در رطوبت های پایین، مقدار رطوبت را بیشتر از روش وزنی تخمین می زند. این میزان تفاوت با افزایش درصد رس و ماده آلی افزایش می یابد. با افزایش درصد ماده آلی مقادیر RMSE افزایش می یابد که نشان دهنده تأثیر ماده آلی خاک روی دقت دستگاه TDR است. بین مقادیر رطوبتی مشاهده شده به روش های وزنی و TDR، در درصدهای مختلف ماده آلی و در سطح احتمال 5 درصد، تفاوت معنی داری وجود دارد. در نهایت برای هر بافت معادله کالیبراسیون با ضرایب رگرسیون بالا به دست آمد.
