محدودیت منابع آب و استفاده نامطلوب و غیر اقتصادی از آن عامل اصلی محدود کننده توسعه کشاورزی و افزایش تولیدات غذایی در ایران است. استفاده مؤثر از آب در بخش کشاورزی اصلی ترین راه بهبود مدیریت آب و کاهش مصرف آن خواهد بود. موضوعات مختلفی در استفاده مطلوب و بهینه از منابع آب مورد بحث است، که می توان به مدیریت آب در شبکه های آبیاری، افزایش کارایی مصرف آب و سودمندی اقتصادی آب اشاره کرد. جهت افزایش کارایی مصرف آب و بهبود مدیریت آبیاری در اراضی کشاورزی، به برآورد صحیح و به هنگام نیاز آبی گیاهان، سطح زیر کشت، الگوی کشت، رطوبت خاک، زمان آبیاری و غیره نیاز می باشد. در این راستا متولیان مسائل آب و آبیاری در وزارتخانه های نیرو و جهادکشاورزی جهت حفظ و کنترل بهره برداری منابع آبی از طریق تحویل حجمی آب به کشاورزان، اقدام به تعیین نیاز آبی گیاهان زراعی و باغی در مناطق مختلف کشور تحت عنوان آیین نامه مصرف آب در کشاورزی و یا سند ملی آب کشور نموده اند. در این تحقیق به بررسی سند ملی آب استان کردستان پرداخته و در بررسی روش محاسبات و مقادیر نیاز آبی، موارد ذیل در سند ملی آب با واقعیت استان مغایرت دارد. 1- ایستگاه های هواشناسی مورد استفاده برای محاسبه نیاز آبی بعضی از دشت های استان صحیح انتخاب نشده و لازم است مورد بازنگری قرار گیرد.2- دشت های معرفی شده استان با واقعیت موجود مغایرت دارد. به طوری که تعدادی از دشت ها در خارج از محدوده استان و برخی از دشت های اصلی قید نگردیده اند.3- محصولات ذکر شده برای دشت های استان ناقص و در بعضی موارد با واقعیت موجود هم خوانی ندارد، که لازم است اصلاح و تکمیل گردد.4- تاریخ کاشت و برداشت ذکر شده برای برخی محصولات با تاریخ های واقعی مغایرت دارد. 5- ضرایب تشعشع ارائه شده در سند ملی همان مقادیر ضرایب پنمن مانتیس می باشد که اثر زیادی در تعیین دقیق نیاز آبی محصولات دارد. مقادیر برآورد شده برای برخی از دشت های استان نشان می دهد که میزان تبخیر و تعرق پتانسیل محاسبه شده با مقادیر ارائه شده در سند ملی تا 7 درصد اختلاف دارد.6- لازم است مقادیر ضرایب گیاهی محصولات دشت های استان تدقیق و بازنگری شود. 7- مقادیر محاسبه شده نیاز آبی در برخی از دشتهای استان در مقایسه با سند ملی تفاوت دارند که در سند ملی این مقادیر بسیار کمتر از مقادیر محاسباتی در سطح استان می باشد. که از جمله عوا
