تحلیل شوری رودخانه هندیجان در رابطه با پرورش میگو از اهمیت ویژه ای برخوردار است. زیرا غلظت شوری بیش از حد بالا و بیش از حد پائین هر دو برای پرورش میگو مناسب نم یباشند. مقدار غلظت شوری مناسب برای پرورش میگو که در آن راندمان تولید بالا م یرود بستگی به نوع میگو دارد. بنابراین نحوه و میزان آبگیری جهت بدست آوردن میزان ایده آل غلظت شوری برای پرورش میگو جنبه حیاتی دارد. برای تعیین میزان شوری در نقاط مختلف آبگیری لازم است که از مدل ریاضی مناسبی استفاده شود. تحلیل شوری در نزدیکی های مصب دریا عموماً پیچیده تر از تحلیل رودخانه ها یا دریاچ هها می باشد. دلیل این موضوع پدیده جزر و مد است که باعث می شود گاهی جریان به سمت بالادست رودخانه و گاهی به سمت دریا باشد. جبهه شوری در زمان مد به سمت بالادست رودخانه و در زمان جزر به سمت دریا حرکت م ینماید. این موضوع باعث اختلاط آب شور با آب شیرین در طول رودخانه می گردد. در این پژوهش از یک مدل ریاضی برای حل مسئله شوری و پیش بینی غلظت آن در نقاط مختلف یک رودخانه متصل به دریا با در نظر گرفتن شرایط جزر و مدی استفاده شده است. به این منظور ابتدا وضعیت موجود بررسی و بر اساس آن مدل مذکور کالیبره شده است. بعد از کالیبره کردن مدل، میزان شوری رودخانه در دبی های مختلف آبگیری و همچنین نقاط متفاوت آبگیری بررسی وپیشبینی گردیده است.
