در ایران، متاسفانه به علت اینکه پایش طرح ها به درستی انجام نمی شود بهبود قابل انتظاری نیز در معیارهای طراحی صورت نمی گیرد. کارشناسان طراح عموماً برای اطمینان از موفقیت طرح های خود، بسیار محافظه کارانه می اندیشند واغلب معیارها را برای بدترین شرایط ممکن انتخاب می کنند . این امر منجر به پرهزینه شدن طرح ها می شود و با اعتبارات محدود نمی توان نیاز سایر طرح ها را پاسخگو بود. اصلاح و بهبود معیارهای زهکشی با ارزیابی شبکه های زهکشی احداث شده، مدل های زهکشی و ملاحظات زیست محیطی، همگی در بهبود کیفی و کمی زهاب ها موثر خواهند شد. کاهش هزینه های احداث شبکه های زهکشی و استفاده از اعتبارات موجود برای احداث سامانه های کشاورزی، جنگلداری و مدیریت حوضچه های تبخیری در جهت مهار آلودگی های ناشی از فعالیت های کشاورزی بطور چشمگیری می تواند در حل مشکل زهاب موثر واقع شود. امروزه محل تخلیه زهاب های کشاورزی خود به عنوان یکی از مشکلات اساسی طرحهای آبیاری و زهکشی به شمار می رود. بطوریکه به عنوان مثال در استان خوزستان با ممنوعیت عملی تخلیه زهاب ها به رودخانه ها، محل تخلیه زهاب ها به عنوان یک مشکل اساسی نمایان شده است بطوریکه واحدهای کشت و صنعت واقع در جنوب خورستان با تخلیه زهاب های خود به اراضی بایر ولم یرزع، مناطق وسیعی را به زیر آب شور زهکش ها برده اند که پیامدهای خاص خود را به دنبال خواهد داشت.
