در دهه های خیر افزایش روزافزون جمعیت، نیازهای انسانی و تغییر الگوهای مصرفی جوامع، برنامه ریزی و مدیریت منابع آب را بیش از پیش ایجاب می کند. از راهکارهای مدیریتی منابع آب زیرزمینی می توان به جبران این منابع از طریق تغذیه مصنوعی و بهره برداری با توجه به ظرفیت آبخوان ها اشاره نمود. منطقه مورد مطالعه، در حوضه آبریز قروه به مساحت 17/232 کیلومتر مربع واقع شده است. در این پژوهش که در دشت قروه در استان کردستان انجام شده، تعداد نه معیار شامل شیب، کاربری اراضی، ضخامت آبرفت غیر اشباع، هدایت هیدرولیکی، فاصله از رودخانه، زمین شناسی، هدایت الکنریکی، قابلیت انتقال آبخوان و پوشش گیاهی مورد بررسی قرار گرفت. روش مورد استفاده در این پژوهش، روش ترکیبی وزنی – خطی (WLC) است. وزن های وارد شده در این روش، توسط فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) در نرم افزار Super Decisions استخراج شد. نتایج این روش نشان داد که حدود 4/23 درصد از کل مساحت دشت و به میزان 4/54 کیلومترمربع برای انجام عمل تغذیه، دارای ارزش زیادی است و حدود 19 درصد از کل مساحت دشت نامناسب تشخیص داده شد.
