یکی از فرایند های رایج در گویش کردی کلهری فرایند نرم شدگی است این فرایند در گویش کلهری هنگامی رخ می دهد که در خوشه های همخوانی پایانه ی هجا محدودیت حاشیه ی هجایی رعایت نشده باشد. در این تحقیق با استفاده از نظریه ی بهینگی نشان داده خواهد شد که محدودیت رعایت توالی رسایی در خوشه های همخوانی نمی تواند عامل تحریک فرایند نرم شدگی در خوشه های همخوانی پایانه ی هجا در گویش کلهری باشد و این محرک را باید محدودیت حاشیه ی هجایی دانست. همچنین استدلال می شود که اولویت دادن به محدودیت حاشیه ی هجایی در این گویش باعث می شود با وجود ارضاء نشدن محدودیت توالی رسایی، فرایند نرم شدگی نسبت به فرایند های حذف و اضافه فرایند بهینه تری قلمداد شود.
