برخورداری از سطح قابل قبولی از مشارکت شهروندان در امور مختلف شهری به ویژه مدیریت شهری، یکی از ارکان اصلی رعایت حقوق شهروندی و دستیابی به توسعه پایدار است. یکی از مهمترین ابعاد مشارکت شهرندان در امور مختلف شهرها، مشارکت آنها در فرایند تصمیمسازی شوارهای اسلامی شهر است که مستقیماً توسط آراء شهروندان انتخاب میشوند. هدف پژوهش کابردی حاضر، پیشبینی سطح مشارکت شهروندان در فرایند تصمیم-سازیهای شوراهای اسلامی شهر و شناسایی مهمترین موانع جلب مشارکت شهروندان در فرایند مذکور است که به صورت مطالعه موردی در شهر ایلام انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش حاضر 194030 نفر از شهروندان شهر ایلام بوده که 384 نفر جهت مطالعه از طریق فرمول کوکران انتخاب شدند، سپس با استفاده از پرسشنامه محقق-ساخته و به صورت تصادفی ساده اطلاعات لازمه از محلات رزمندگان، شادآباد، زمین شهری، بانبور، رسالت، شهرک کشاورزی در شهر ایلام جمعآوری شد. لازم به توضیح بوده روایی ابزار تحقیق به صورت صوری و پایایی با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (758/0 = α) مورد تأیید قرار گرفت. همچنین، روشهای آماری مورد استفاده برای تحلیل دادهها آزمون t تک نمونهای و تحلیل عاملی اکتشافی بود. نتایج پژوهش نشان داد علیرغم اینکه سطح مشارکت شهروندان در فرایند تصمیمسازی شوراها با میانگین 2/2، در وضعیت نامناسبی قرار دارد، تمایل به مشارکت شهروندان در فرایند تصمیمسازیهای شوراها با میانگین 17/3، در سطح بالایی قرار دارد. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد پنج مانع اصلی جلب مشارکت شهروندان در فرایند تصمیمسازیهای شوراهای اسلامی شهر ایلام، که توانستهاند 662/79 درصد واریانس متغیر وابسته را تبیین نمایند، به ترتیب اهمیت عباتاند از: شهروندمحور نبودن شوراها، ضعف بنیان علمی ـ تخصصی شوراها، محدودیتهای قوانین و مقررات و نظارتی، ضعف سرمایه اجتماعی و کماعتنایی شهروندان.به ترتیب اهمیت عباتاند از: شهروندمحور نبودن شوراها، ضعف بنیان علمی ـ تخصصی شوراها، محدودیتهای قوانین و مقررات و نظارتی، ضعف سرمایه اجتماعی و کماعتنایی شهروندان.