داود جمینی

زمینه و هدف: مقولۀ بازاریابی نقش کلیدی را در توسعۀ گردشگری روستایی ایفا می‌کند. گردشگری روستایی نیز به شیوه‌های مختلف، زمینه‌ساز توسعه و توسعۀ پایدار روستایی است. این اثرگذاری در نواحی مستعد گردشگری مانند منظر فرهنگی هورامان می‌تواند به شکل بارزی نمایان گردد. هدف اصلی پژوهشی حاضر بررسی چگونگی اثر بازاریابی گردشگری بر توسعۀ پایدار روستایی در منظر فرهنگی هورامان است که صورت مطالعۀ موردی در منطقۀ نمونۀ گردشگری شمشیر (در شهرستان پاوه) انجام گرفته است. روش­ شناسی: این مقاله به لحاظ هدف جزء مطالعات کاربردی است و از نظر ماهیت و روش، در گروه پژوهش‌های توصیفی همبستگی قرار دارد. با توجه به محدودیت‌های سرشماری 150 نفر از افراد محلی به ­عنوان نمونۀ آماری در نظر گرفته شده‌اند. ابزار اصلی برای جمع‌آوری داده‌های میدانی، پرسش­نامه محقق‌ساخته است که روایی و پایایی آن تأیید شده است. برای تجزیه ­و ­تحلیل داده‌ها، از نرم‌افزار SPSS استفاده شده است. یافته ها: یافته‌های حاصل شده نشان داد وضعیت باراریابی گردشگری روستایی و توسعۀ پایدار روستایی به‌ترتیب با میانگین 3/13 و 3/41، به­صورت معناداری بالاتر از حد متوسط بوده است. نتایج ضریب همبستگی نشان داد بین دو متغیر مورد بررسی ارتباط آماری مثبت با مقدار 0/885 وجود دارد و نتایج رگرسیون خطی نشان داد بازاریابی گردشگری توانسته است 3/78 درصد از واریانس توسعۀ پایدار روستایی را تبیین نماید. نتیجه ­گیری و پیشنهادات: با توجه به ظرفیت بالای توسعۀ گردشگری در محدودۀ مورد مطالعه و اثرگذاری مثبت بازاریابی گردشگری بر توسعۀ پایدار روستایی، ارتقاء سطح بازاریابی گردشگری از الزامات اساسی است که باید در اولویت برنامه‌ریزی‌های توسعۀ گردشگری و توسعۀ روستایی قرار گیرد. نوآوری و اصالت: تاکنون در ایران در خصوص ارزیابی اثر بازاریابی گردشگری بر توسعۀ پایدار روستایی مطالعه‌ای صورت نگرفته است و این مطالعه می‌تواند به­ عنوان مبنایی برای سایر پژوهش‌های در آینده باشد.