این مقاله با بهره‌گیری از نظریه سکسوئیشن که لاکان آن را مطرح نمود و همچنین مباحث روانشناختی و اجتماعی آلن بدیو و اسلاوی ژیژک در مورد روابط جنسی سوژه معاصر، سعی دارد نشان دهد رمان شکننده (2010) اثر لیزا آنگر تحت تاثیر روابط اجتماعی مختص به دوران پسا-سرمایه داری عاری از پدرادیپی اقتدارگرا است. در رمان مذکور فقدان هرگونه رابطه جنسی واقعی روابط فردی و اجتماعی ساکنین شهر هالوز را تحت تاثیر قرار می‌دهد و تمام تلاش هایی را که شخصیت های داستان در جهت کامجویی مطلق در روابط جنسی انجام می دهند با ناکامی مواجه می کند. هبوط نقش پدری به آزادی هرچه بیشتر روابط میان مادر و پسر انجامیده است و دراین میان پدرتضعیف شده دوران کنونی تنها می تواند نظاره گر از میان رفتن نقش نمادین خود باشد. رمان شکننده روایتگر رقابت میان مردان و زنان بر سر ژویسانس مرتبط با روابط جنسی است و آنها بر این باورند که جنس مخالف سارق ژویسانس آنهاست. بنابراین، شخصیت‌های آنگر به طیف گسترده‌‍ای از رفتارهای ناهنجار روی می‌آورند تا بتوانند از این لذت برخوردار شوند. از این رو دچار شدن به مشکلات روحی و جنسی ازجمله انحراف اخلاقی، روان‌پریشی، و اختلال روانی کمترین هزینه ای است که در این راه می پردازند.
