1403/02/10
بهروز مهدی نژادیانی

بهروز مهدی نژادیانی

مرتبه علمی: دانشیار
ارکید:
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس: 55561276500
دانشکده: دانشکده کشاورزی
نشانی: دانشگاه کردستان، دانشکده کشاورزی، گروه علوم و مهندسی آب، اتاق 302
تلفن: 33660067

مشخصات پژوهش

عنوان
بررسی آزمایشگاهی وابستگی انتشارپذیری به مقیاس در خاک-های ماسه ای
نوع پژوهش
پایان نامه
کلیدواژه‌ها
آب های زیرزمینی، روش معکوس، معادله ی جابه جایی انتشار، منحنی رخنه، نرم افزار CXTFIT2.1
سال 1394
پژوهشگران گلستان جعفری کلکان(دانشجو)، بهروز مهدی نژادیانی(استاد راهنما)

چکیده

تخمین دقیق پارامترهای انتقال املاح یکی از گام های بسیار مهم در شبیه سازی انتقال املاح در محیط های متخلخل می باشد. معادله ی جابه جایی-انتشار به طور گسترده-ای برای توصیف انتقال املاح در آب های زیرزمینی استفاده شده است. در این تحقیق، متوسط سرعت آب منفذی (Vx) و ضریب انتشار (Dx) تخمین زده شده و تغییرات انتشارپذیری با فاصله از منبع آلاینده (مقیاس) بررسی گردید. مقادیر Vx و Dx با برازش حل تحلیلی معادله ی جابجایی-انتشار بر منحنی های رخنه ی آزمایشگاهی با استفاده از نرم افزاز CXTFIT2.1 به دست آمد. داده های مورد نیاز، با انجام آزمایش های ردیابی در یک تانک شن به ابعاد داخلی سانتی مترمکعب جمع آوری شد. آزمایش-های ردیابی در سه نوع محیط متخلخل اشباع (خاک ماسه ای همگن، خاک ماسه ای غیرهمگن با چیدمان تصادفی و خاک ماسه ای غیرهمگن با چیدمان طبیعی) تحت سه گرادیان هیدرولیکی 017/0، 025/0 و 034/0 انجام گردید. نتایج نشان داد که انتشارپذیری در هر سه محیط متخلخل و در تمام گرادیان های هیدرولیکی با مقیاس افزایش پیدا کرد. همچنین مشاهده شد که هرچه درجه ی غیرهمگنی بیش تر باشد، تغییرات انتشارپذیری با مقیاس نیز بیش تر است. در گرادیان هیدرولیکی 017/0، انتشارپذیری محیط متخلخل همگن به صورت غیرخطی افزایش پیدا کرد و در گرادیان-های دیگر، تغییرات آن از توابع خطی پیروی نمود. در محیط های متخلخل غیرهمگن مورد مطالعه، در گرادیان هیدرولیکی 017/0، تغییرات انتشارپذیری به صورت بسیار نامنظم بود. در حالی که در گرادیان های دیگر تغییرات آن به صورت تابع نمایی یا تابع توانی بود. بنابراین، به طور کلی، در یک آبخوان همگن تحت گرادیان های هیدرولیکی زیاد تغییرات انتشارپذیری را می توان با یک تابع خطی تقریب زد. هم چنین در یک آبخوان بسیار غیرهمگن تغییرات انتشارپذیری به طور تقریبی می تواند از یک تابع توانی یا یک تابع نمایی تخمین زده شود.