با توجه به عدم تطابق زمانی بارندگیهای پائیزه و بهاره با مراحل رشد گندم دیم در استان همدان، متوسط عملکرد گندم دیم استان نسبت به سایر استانها پایین تر می باشد. بنابراین این تحیقق به منظور بررسی تأثیر آبیاری تکمیلی انجام شد. در این تحقیق تاثیر آبیاری تکمیلی در دو زمان متفاوت، با سه سیستم آبیاری بارانی بصورت تیمار ترکیبی (شش تیمار) در مقایسه با تیمار شاهد ( بدون آبیاری ) بر روی رقم سبلان گندم دیم در یک سال زراعی در مزارع دیم ایستگاه تحقیقات کشاورزی تجرک با طرح آماری اسپلیت پلات در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تیمارهای آبیاری تکمیلی بر عملکرد دانه، کاه و کلش، وزن هزار دانه، تعداد خوشه در بوته، تعداد دانه در خوشه و ضریب برداشت تاثیر معنی دار دارد. نتایج مقایسه اقتصادی مشاهده می شود که بیشترین سود در تیمار یک نوبت آبیاری تکمیلی با سیستم ویل مو می باشد که جهت استفاده در شرایط مشابه توصیه می گردد.
