در سیستمهای آبیاری، آب در طی عملیات ذخیره، توزیع و کاربرد در مزرعه به هدر میرود. در سیستمهای آبیاری بارانی، به دلیل تأثیر متغیرهای اقلیمی بر قطرات پخش شده در هوا، قسمت عمده هدررفت را تلفات تبخیر و بادبردگی تشکیل میدهد. تلفات تبخیر و بادبردگی در مناطق خشک،نیمه خشک و بادخیز بسیار زیاد بوده و باعث کاهش راندمان و کارایی سیستم آبیاری بارانی میشود. این مطالعه به منظور بررسی تلفات تبخیر و بادبردگی سیستم آبیاری بارانی کلاسیک ثابت دشت دهگلان واقع در استان کردستان انجام گرفت. آزمایشات با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کردستان 1 متری در دو موقعیت / و ارتفاع آبپاشهای 1 و 5 ZK30 (8×3.6 mm) و VYR-35 (3.96×2.38 mm) در روستای سراب، بر روی دو آبپاش زمانی شب و روز انجام شده است. نتایج نشان داد که ارتفاع آبپاش، موقعیت زمانی روز و شب و اثر متقابل ارتفاع آبپاش و موقعیت زمانی بر تلفات تبخیر 6 بود. با توجه به این نتایج، / 22 و 94 / و بادبردگی تأثیر معنیداری دارد. بهطوری که درصد تلفات تبخیر و بادبردگی در روز و شب به ترتیب برابر 53 انجام آبیاری در شب به بهبود راندمان آبیاری کمک شایانی خواهد نمود. همچنین بر اساس نتایج بهدست آمده در شرایط یکسان، استفاده از آبپاش با ارتفاع پایه یک متری توصیه میگردد.
