یکی از اصلی‌ترین مشکلات توسعه آبزی‌پروری افزایش اثرات مخرب ورود پساب به محیط‌زیست است. بنابراین تصفیه پساب می‌تواند در کاهش پیامدهای ومخرب ونامطلوب در اکوسیستم‌های آبی بسیار اثر بخش باشد. تانک‌های شن تحت فشار عموما در سیستم‌های آبیاری موضعی جهت جلوگیری از تعدیل در زمان رسیدن فیلترهای توری یا دیسکی به زمان بکواش و همچنین گرفتگی قطره‌چکان‌ها استفاده می‌شود. تجمع و ته‌نشینی ذرات جامد معلق در بستر محیط شن، موجب ایجاد افت بار در تانک شن می‌شود. در چنین مواقعی از نحوه صاف شدن و قرارگیری مواد جامد معلق در بین منافذ محیط متخلخل امری الزامی است. با این حال عملکرد این فیلترها با مطالعه و بررسی بیش-تر می‌شود. در این مطالعه جهت حفظ مواد جامد معلق پساب مزارع پرورش ماهی در اعماق مختلف بستر تحت شرایط‌های مختلف یک تانک شن تک لایه با محیط شن سیلیسی در سه ضخامت متفاوت (600، 400 و 200 میلی-متر)، در یک مزرعه پرورش ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان در فروردین تا خرداد سال 1402 طراحی و نصب شد. نتایج نشان داد مواد جامد معلق داخل پساب در ضخامت 200 میلی‌متر در کل ضخامت بار بستر‌ته‌نشن شد اما در ضخامت 600 میلی‌متری در 20 تا 25 درصدی اول بار بستر ته‌نشین شد. بنابراین به‌طورکلی ته‌نشین شدن مواد جامد معلق تحت تاثیر ضخامت بستر محیط شن، مدت زمان کارکرد هنگام استفاده از پساب مزارع پرورش ماهی است.
