شبیه سازی الگوی توزیع رطوبت در ناحیه توسعه ریشه و تعیین دقیق آن در طراحی می تواند به عنوان یکی از معیارهای افزایش بهره وری مصرف آب در سیستم های آبیاری قطره ای سطحی محسوب گردد. در این تحقیق، آزمایش ها در یک مدل پلکسی گلاس شفاف با ابعاد m5/0×m22/1×m3 و برروی سه نوع بافت (متوسط، سنگین و سبک) به انجام رسید. دبی قطره چکان ها با زمان آبیاری 6 ساعت و با مقادیر 4/2 (Q1)، 4 (Q2)و 6 (Q3) لیتر در ساعت اعمال گردید. سپس، به کمک قضیه π باکینگهام و با استفاده از آنالیز ابعادی روابطی به منظور تخمین رطوبت در سیستم های آبیاری قطره ای سطحی و برای سه نوع بافت مورد بررسی ارائه گردید که تابعی از رطوبت اولیه خاک، فاصله شعاعی نقاط مورد نظر، حجم آب کاربردی در زمان آبیاری، هدایت هیدرولیکی خاک و دبی قطره چکان می باشد. نتایج مقایسه بین مقادیر اندازه گیری شده و شبیه سازی شده نشان داد که این مدل ها با دقت بالایی رطوبت را پیش بینی می کنند. با بکارگیری این روابط در سیستم آبیاری قطره ای سطحی، می توان عملکرد این سیستم ها را به میزان قابل توجهی بهبود بخشید.
