ارزیابی موقعیت نصب لاترال ها در روش آبیاری قطره ای زیر سطحی یکی از عوامل مهم طراحی می باشد که در صورت عدم توجه به آن، ممکن است تلفات نفوذ عمقی و نیترات قابل توجه بوده و متناسب با آن افت شدید عملکرد و اثرات مخرب زیست محیطی ایجاد گردد. در این پژوهش برای مدیریت مناسب این سیستم ها، به بررسی همزمان الگوی توزیع رطوبت و نیترات پرداخته شد. آزمایش ها برای سه نوع بافت خاک متفاوت (سبک، متوسط و سنگین) به انجام رسید. مدت زمان آبیاری 6 ساعت در نظر گرفته شد. قطره چکان ها در 4 عمق مختلف (صفر، 15، 30 و 45 سانتیمتر) و مقدار دبی خروجی (4/2 و 4 لیتر در ساعت) مورد ارزیابی قرار گرفتند. در این تحقیق از کود اوره استفاده و تزریق کود در یک سوم انتهایی زمان آبیاری صورت گرفت. نتایج نشان می دهد که با توجه به یکنواختی توزیع رطوبت و نیترات و برای کمینه کردن انتقال رطوبت و نیترات به اعماق پایین تر، بهترین عمق نصب قطره چکان ها در روش آبیاری قطره ای زیر سطحی برای خاک های رسی، لومی و شنی cm30 می باشد. همچنین در سیستم آبیاری قطره ای سطحی توزیع نیترات در اطراف قطره چکان و برای خاک های رسی، لومی و شنی به ترتیب تا عمق 20، 40 و 40 سانتیمتری پیشروی کرده و مقادیر نیترات از ناحیه موثر خاک خارج نمی شود. با توجه به توزیع تدریجی رطوبت و نیترات در خاک های رسی (در مقایسه با بافت های سبک تر) بهتر است، در این خاک ها مدت تزریق کود بیشتر در نظر گرفته شد. ولی برای خاک هایی با بافت سبک تر، توصیه می شود که حتی الامکان مدت زمان تزریق کود کم شود تا تلفات نیترات کاهش یابد.
