در انواع سیستمهای آبیاری، آب در طی عملیات ذخیره، توزیع و کاربرد در مزرعه به هدر میرود. در سیستمهای آبیاری بارانی، به دلیل تاثیر متغیرهای اقلیمی بر قطرات پخش شده در هوا، قسمت عمده هدررفت به صورت تلفات تبخیر و بادبردگی از هنگام خارج شدن آب از آبپاش تا رسیدن به خاک در ناحیه ریشه میباشد. تلفات تبخیر و بادبردگی در مناطق خشک و نیمه خشک و بادخیز بسیار زیاد بوده و باعث کاهش راندمان و کارایی سیستم آبیاری بارانی میشود. این مطالعه به منظور بررسی تلفات تبخیر و بادبردگی سیستم آبیاری بارانی کلاسیک ثابت در دشت دهگلان واقع در استان کردستان انجام گرفت. آزمایشات به صورت فاکتوریل بر پایهی طرح بلوک کاملا تصادفی با 3 تکرار، بر 1 متری در دو موقعیت زمانی شب و روز / و ارتفاع آبپاشهای 1 و 5 ZK و 30 VYR- روی دو آبپاش 35 انجام گرفت. نتایج نشان داد که ارتفاع آبپاش، موقعیت زمانی شب و روز و اثر متقابل ارتفاع آبپاش و موقعیت زمانی بر تلفات تبخیر و بادبردگی تاثیر معنیداری دارد. به طوری که درصد تلفات تبخیر و 6 تقلیل پیدا میکند. با توجه به این نتایج، / 22 و در شب این مقدار به 151 / بادبردگی در روز 535 انجام آبیاری در شب به بهبود راندمان آبیاری کمک شایانی خواهد کرد.
