تداوم استفاده گسترده از پوشش های شن و ماسه ای برای لوله های زهکش زیرزمینی با مشکلاتی از نظر تهیه، حمل و نقل، اجرا و هزینه سنگین روبه روست، به همین دلیل گرایش به استفاده از پوشش های مصنوعی یا ژئوتکستایل ها که دارای هزینه کمتری بوده و معایب ذکر شده را ندارند بیشتر شده است. این مطالعه به هدف جایگزینی تست های آزمایشگاهی به جای آزمایشهای مزرعه ای که هزینهٌ بسیار بالایی دارند، انجام می شود. جهت انجام این تحقیق از دوناحیه در پروژه زهکشی شمال خرمشهر نمونه برداری خاک انجام شد. نتایج تجزیه فیزیکی و شیمیایی بروی این دو نمونه نشان داد که خاک دو ناحیه تفاوت آنچنانی ندارند لذا آزمایشات برروی یک نمونه خاک انجام شد.سپس در مرحله بعد کارایی سه نوع پوشش ژئوتکستایل(PP900,PP700,PP450) در قالب آزمون استاندارد نفوذ سنجی در انتخاب با خاک انتخاب شده مورد ارزیابی قرار گرفت. پیشنهاد اصلی بر اساس منحنی دانه بندی خاک، نوع خاک، نوع pp700 بود و دو گزینه دیگر به عنوان مرزهای بالا و پایین این گزینه مورد استفاده قرار گرفت. در عین حال پوشش معدنی بر اساس معیارهای دفتر عمران اراضی آمریکا طراحی و انتخاب شد. این آزمون در شرایط آزمایشگاهی و با استفاده از مدل فیزیکی نفوذ سنج(براساس الگوی استاندارد ASTMD-5101) در چهار بار هیدرولیکی (25، 50، 75، 100 سانتیمتر) به اجرا درآمد. در این تحقیق با انجام آزمایشات لازم، تغییرات دبی خروجی از سیستم خاک- ژئوتکستایل، هدایت هیدرولیکی، نسبت گرادیان و نسبت هدایت هیدرولیکی در هر چهار نوع پوشش بررسی شد. نتایج آزمایش نسبت گرادیان نشان داد که هیچکدام پوشش ها (معدنی و ژئوتکستایل ها) نسبت به گرفتگی حساس نبودند. و همچنین دبی خروجی در پوشش ها معدنی تقریباً دو برابر پوشش های ژئوتکستایل می باشد. و در مقایسه تغییرات دبی خروجی و تغییرات هدایت هیدرولیکی در بین ژئوتکستایل-ها مشخص شد که pp450 دارای عملکرد مناسب تری است. بنابراین توصیه می شود در صورتی که بخواهیم سطح ایستابی با سرعت کمترو به صورت یکنواخت پایین آورده شود و ذخیره رطوبتی در خاک ایجاد گردد، از این پوشش ژئوتکستایل توصیه می شود.
