امروزه در علوم مرتع یکی از چالش های اصلی پیش روی مرتعداران دست یابی به راهکارهای مناسب علمی برای مدیریت مرتع و بهبود وضعیت رویشی گیاهان در عرصه ها ی مرتعی می باشد و این مهم جز با دست یابی به اطلاعات اکولوژیکی در این اکوسیستم ها حاصل نمی شود. بدیهی است که یکی ازنیازهای ضروری برای مدیریت بهینه این منبع زیستی ارائه راهکار های مناسب برای محاسبه تولید با هدف رعایت بهره برداری مجاز و حفظ توان اکولوژیک گیاهان در عرصه مرتع و رسیدن به اهداف توسعه پایدار می باشد و از آن جا که اکوسیستم های مرتعی شرایط متفاوتی به لحاظ تغییرات کمی و کیفی دارند و همچنین پاسخ آن ها به شرایط مختلف محیطی ازجمله چرای دام وسایر عوامل طبیعی اثرگذار، متفاوت است، لذا به نظر میرسد که بکارگیری روشهای مناسب برای محاسبه و تعیین میزان تولید و برآورد ظرفیت مرتع از ارزش و اعتبار پژوهشی خاصی برخوردار باشد. روش های مختلفی برای محاسبه تولید مرتع وجود دارد که همگی به نوعی از اعتبار علمی برخوردار هستند، از بین روش های مختلف محاسبه تولید، روش قطع و توزین در اولویت اول قرار دارد، منتها پرهزینه و زمان بر است، لذا در این تحقیق سعی شد که بارعایت اصل" حداقل اختلاف" مابین تولید محاسبه شده با روش مذکور و روش های دیگر بکارگرفته شده، روش مناسب محاسبه تولید مرتع با امکان توجیه اقتصادی (وقت، هزینه و نیروی کار) انتخاب شود. نتایج این تحقیق نشان داد که با توجه به ترکیب گیاهی در اکوسیستم های مرتعی بوته زار سنندج، روش آدلاید به لحاظ کمترین واریانس، از اعتبار بالایی برخوردار است و روش نمونه گیری مضاعف به لحاظ اعتبار در مرتبه دوم قرار دارد. روش آدلاید هم در ترکیب گیاهی بوته زار می تواند مناسبت بیشتری نسبت به جامعه گراسلند داشته باشد. اعتبار سایر روش ها قابل اغماض است.
