مطالعات سنت شفاهی و اهمیت روزافزون آن در امروز جهان و با تأخیر بسیار در ایران را می توان از زوایای مختلفی مورد خوانش و تفحص قرار داد؛ این که تمایزات و سایه روشن های فرهنگ نانویسا با فرهنگ نویسا کدامند، چه امکاناتی فراروی مطالعه تنوعات فرمی، اجرایی و ساختاری آنها موحود است و چراهای بسیار دیگری درباره نقش ادبیات شفاهی در حافظه جمعی و تن دادن به اشعار و موسیقی بومی کردی با وحود تنوع اوزان تاریخی اعم از بیت و کلام و سه خشی و پنج خشتی و بندهای متنوع مقفای پنجی به اوزان عروضی و مسائل دیگری از این قبیل، عواملی هستند که محقق امروزی رابه سوی پاسداشت و خوانش موجودیت میراث سنت شفاهی سوق داده است.
