ادبیات عامیانه به عنوان یکی از تولیدات سنت شفاهی و ادبیات شفاهی نقشی به سزا در بازنمایی فرهنگ، هنر و عقاید و باورهای مردم دارد. مطالعات ما تا کنون بیشتر به جنبه های توصیفی بازنمایی فرهنگی در ادبیات عامه پرداخته و کمتر به روابط بین سنت شفاهی، ادبیات شفاهی و ادبیات عامیانه پرداخته است. در این سخنرانی با تکیه بر نظریه آسمن در خصوص حافظه جمعی و با تمسک به دیدگاه های آلبرت لرد و میلمان پری در خصوص سامانمندی روایات شفاهی سعی شد تا روابط و ساختارهای ادبیات عامیانه و ادبیات شفاهی بازشناخته شود.
